Wywiady Bez Kitu to książka z zapisem ponad 50 rozmów z anteny Radia Bez Kitu, przeprowadzonych w ciągu ostatnich kilku lat z najważniejszymi osobistościami polskiej muzyki i nie tylko. Ich wypowiedzi odsłaniają nagą prawdę o rynku muzycznym. Pokazują, że bycie niezależnym artystą rzadko wiąże się ze sławą i bogactwem, a częściej jest ciężką pracą w trudnych warunkach za niewielkie pieniądze. Na pytania odpowiadają między innymi Kasia Nosowska, Muniek Staszczyk, Maciej Maleńczuk, Lech Janerka, Renata Przemyk, Stanisław Soyka i inni równie ważni muzycy.
Poszukaj książki na Allegro, w sklepach internetowych albo napisz do mnie :)
Na 400 stronach książki Wywiady Bez Kitu zamieszczono ponad 50 rozmów z polskimi i zagranicznymi muzykami oraz innymi artystami. Ich wypowiedzi odsłaniają prawdziwy obraz sceny alternatywnej. Przykład można dostrzec w rozmowie z Maciejem Maleńczukiem, z której wynika, że jego odejście z zespołu Püdelsi nie odbyło się w miłej atmosferze.
Były lider zespołu skwitował to słowami: Wszystko, co złe, to Püdelsi. […] To była najbardziej szkodliwa działalność w moim życiu i, jak Boga kocham, nie odłożyłem do skarpety ani grosza z tego, co z nimi zarobiłem.
Pieniądze to temat, który często przewija się w książce i jest poruszany przez wielu artystów. Książka pozwala spojrzeć za kulisy sławy wielu muzyków, a także na całą branżę muzyczną i nabrać do niej chłodnego dystansu.
Wszystkie rozmowy przeprowadzono w latach 2003-2010. Do przeczytania tej książki należałoby zmusić członków każdego nowozałożonego zespołu, którzy chwytają za swoje instrumenty z nadzieją, że w rok, góra dwa, podbiją świat. Z tego, co na kartach tej książki wygłasza Piotr Rogucki, wynika, że jego zespół Coma potrzebował ponad pół dekady, żeby zostać zauważonym. Grupa odniosła sukces dopiero, gdy już praktycznie przestała istnieć.
Jednak sukces to nie do końca właściwe słowo. W książce Wywiady bez kitu opisane są przykłady szeroko rozpoznawanych kapel, na koncerty których przychodziło zaledwie 7, a w innym przypadku 4 osoby. Znany zespół wcale nie musi być bogatym zespołem. Znacznie częściej jest to grupa ludzi pracujących w trudnych warunkach, czego chyba najbardziej dobitnym przykładem jest Happysad, którego muzycy opowiadają w książce, jak wielokrotnie przyszło im grać w klubach bez toalety, z garderobą zbudowaną z prześcieradła obok sceny. Takich historii jest znacznie więcej.
W książce wypowiadają się muzycy, którzy mają ugruntowaną pozycję na scenie, ale także debiutanci i zespoły, o których słyszeli (na razie) tylko nieliczni. Takie zestawienie starych wyg jak Porcupine Tree z nowymi, niezbyt znanymi jeszcze projektami jak Band Of Skulls, pozwala spojrzeć na karierę muzyków z dwóch perspektyw i objąć wzrokiem całą drogę, jaką ma do przejścia młody ambitny zespół do miejsca, w którym jest obecnie grupa Stevena Wilsona czy Zygmunta Staszczyka.
Wszystkie rozmowy przeprowadziło kilkunastu dziennikarzy niezależnego krakowskiego Radia Bez Kitu – krakowskiej rozgłośni internetowej, która należy do organizacji non-profit. Grabaż z Pidżamy Porno porównał Radio Bez Kitu do pirackich stacji radiowych, które działały na statkach w pobliżu Wielkiej Brytanii i miały znaczący wpływ na historię muzyki.
Na pytania odpowiadają:
| Aga Zaryan Agressiva 69 Anathema Anja Orthodox Apteka Arch Enemy Artur Malik Band of Skulls Bartosz Szydłowski Blaze Bayley Ceti Chupacabras Coma Cree Czesław Mozil Farben Lehre Formacja Chatelet Happysad |
Hey Hunter Iowa Super Soccer Jarosław Śmietana Kapela Ze Wsi Warszawa Korpiklaani Ksu Lech Janerka Maciej Maleńczuk Moonlight Moonspell Muchy Myslovitz New YorkCrasnals Not Ocean Őszibarack Paprika Korps |
Pati Yang Piano Magic Pidżama Porno Porcupine Tree Proletaryat Przepraszam Pudelsi Pustki Renata Przemyk Soomood Stanisław Soyka Tiamat T-Love Tumbao Tymon Tymański Vavamuffin Wu-Hae |
Format: 416 stron
Oprawa miękka
Format 145×210
Data wydania: 2010
Wydawca: Narbook